Okuyucuma!



Sağlam dişler, bir de sağlam mide-

Budur dileğim senin için!

Sindirebildinse kitabımı,

Barıştı demektir benimle yıldızın!



Nietzsche



Düş

Küçücük bir çocukken kalbim
Büyük düşler kurardım.
Şimdi
Büyüdüm
Küçücük bir düşe susadım.


19 Ekim 2009
Elif Ayvaz

Hüzünlerimin Huzur Sapağında!

İnzivaya çekilmiş yorgun bir çocuğum şimdi
Sessiz ve dingin köşemde
Yok oluşumun ardından tam yirmi gün geçmiş
Yirmi birinci günümde
Yeniden doğmuşum
Küçük, sıcak bir öpücük sayesinde
Arayışım, kalp dönmem dinmiş

İnzivaya çekilmiş yorgun bir çocuğum şimdi
Yükselirken göğe
Mutlu…
Huzurlu…
Çıldırtan suskunluklarımın ardından
Beynimi yoran cümlelerim
Dokunsam kırılacak
Bana bakar uzaktan
Baştan çıkarıcı bir gülümseme
Dudaklarının kıvrımında

İnzivaya çekilmiş yorgun bir çocuğum şimdi
Adını koyamadığım hüzünlerimin hüzün sapağında…

25 Haziran 2007

Elif Ayvaz

Melek

-bir şiire ve çok değerli bir adama cevaben...-



Bu melek!
Çok saf bayım
Çabuk kanıyor her şeye.
Oyunu gerçek hayatla
Karıştırıyor.
Oyunlara oyun oluyor

Bu meleği uçurumun
Kenarına getiren bendim
Bayım!
Bendim onu aşağı iten.
Gülümseyen tutacağım deyip
Sonra da geri çekilen.

Şeytanı ben yuttum bayım!
O yüzden bu kötü kahkahalarım
Ve hep bu yüzden inançsızlığım.

Meleğiniz can çekişiyor
Bayım!

Ben o meleğin kanatlarını yoldum.
İnsanlaştırdım onu
Biraz fazlaca yordum.

Bu melek,
Çok saf bayım…

Meleğiniz can çekişiyor bayım
Ben onun halesini sattım

Bu melek en sonunda
Öğrenecek ‘madrabaz’ın koynuna
Girmenin ne demek olduğunu bayım!
-‘madrabaz’ kendinin farkında olmayan adam-
Meleğin kalbini de onda bıraktım.

Bayım, şeytanı ben öldürdüm.
Meleği de siz kurtarın!


Elif Ayvaz
04-05 Nisan 2009

Anlamaz

Bazen ''O'' bile anlamaz


Gözlerin buğulanır

Susarsın.

Susarsın...

Üç noktanın arasına gizlenir ince hüzünlerin.

Bazen o bile anlamaz.


Elif Ayvaz

Gel/me

Gelme bu vakitten sonra
Hiç gelme!
Sensiz büyüteceğim düşlerimi
Gel/me!

Hiçlik ne güzel şey Tanrı'm!
Ne güzel şey kaybolmak.
Duyabiliyor musun sen şimdi çığlıklarımı?
Ha, söyle!
Duyamazsın ki...
Dilimi kestim
Lâldir bundan sonra tüm gülümseyişlerim.

Sen bilmiyorsun tabii
Bu küçük kızın içinde
Koca bir dünya var.
Sanıyor musun ki sen gidince
Boşluğa düşer, yenilir, yıkılır.
Ha, sanıyor musun?
Söyle!

Ah,
Delilik ne güzel şey Tanrı'm!
O nereden bilecek ki içimi
Nereden bilecek benim cennetimi
Onu sığdırdığımı, sindirdiğimi...
Hem gitse kaç yazar ki?!

Gelme bu vakitten sonra
Hiç gelme!
Sensiz büyüteceğim ben bu (deli) kızı...
Gel/me!

22 Mart 2010
Elif Ayvaz