Okuyucuma!



Sağlam dişler, bir de sağlam mide-

Budur dileğim senin için!

Sindirebildinse kitabımı,

Barıştı demektir benimle yıldızın!



Nietzsche



Bildik, tanıdık…

Kelimelere dökmek biraz zor hissettiklerimi. Nedenini bilemiyorum. Bunu nasıl tanımlamam gerektiği konusunda da emin değilim.
Yani bu daha önce hiç başıma gelmemişti.
Bu kadar dingin bu kadar huzurlu olması… Üstelik hep çok tanıdık bildiğim şeyler olması… Aslında biraz da ürkütmüyor değil. Güzel şeyler hep korkutur beni. Ya biterse?.. Ya kaybedersem?..
Tabii, korkunun da ecele faydası yok, değil mi?