Sırtımı yakan güneşe aldırmadan yolda yürürken fark ediyorum seni. Karşıdan bana doğru geliyorsun. Hava sıcak, bedenim sıcak. Bu güzel havaya rağmen burnumu çekiyorum. Hastayım, yine soğuk algınlığı; iki haftada bir tekrarlayan.
Yaşaran gözlerime inat bastığım yeri görmeye çalışırken başımı kaldırıyorum. Gözlerim, gözlerinle çarpışıyor.
...
Dünya dönmeye başlıyor.
Saniyeler birbirini kovalarken gözlerimdesin. Burnumu çekerken gözlerindeyim.
Yanımdan geçerken sen; gözlerindeki garip ışığı görüyorum. Buğulu, mavi ışığı. Beni gözlerine kenetleyen garip pırıltıyı görüyorum. Biraz buruk, biraz acı. "Yakalandım!" dercesine.
Tam ben "Affedersin, yakaladım." Diyecekken
Uzaklaşıyorsun...
Uzaklaşıyorum...
12 Şubat 2007
Elif Ayvaz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder