Gelme bu vakitten sonra
Hiç gelme!
Sensiz büyüteceğim düşlerimi
Gel/me!
Hiçlik ne güzel şey Tanrı'm!
Ne güzel şey kaybolmak.
Duyabiliyor musun sen şimdi çığlıklarımı?
Ha, söyle!
Duyamazsın ki...
Dilimi kestim
Lâldir bundan sonra tüm gülümseyişlerim.
Sen bilmiyorsun tabii
Bu küçük kızın içinde
Koca bir dünya var.
Sanıyor musun ki sen gidince
Boşluğa düşer, yenilir, yıkılır.
Ha, sanıyor musun?
Söyle!
Ah,
Delilik ne güzel şey Tanrı'm!
O nereden bilecek ki içimi
Nereden bilecek benim cennetimi
Onu sığdırdığımı, sindirdiğimi...
Hem gitse kaç yazar ki?!
Gelme bu vakitten sonra
Hiç gelme!
Sensiz büyüteceğim ben bu (deli) kızı...
Gel/me!
22 Mart 2010
Elif Ayvaz
4 yorum:
güzel yorumun için teşekkürler sevgili elif.bu hikayecikleri ve şiirleri sen mi yazdın ?eğer öyleyse gelecekte iyi bir yazar olma ihtimalin yüksek ..
:) Teşekkür ederim. Evet, ben yazdım. Aslında tarih sırasına ve yazı çeşidine göre düzenlenmesi gerek blogun. Şimdilik biraz karışık ama ziyaretiniz için çok teşekkür ederim. Şu sınavlar olmasa... :))
Very strong poem. I ran it through a translation service.
:)) Thank you.
Yorum Gönder