Doğru
düzgün bir şey yazmayalı o kadar çok yıl oldu ki... Bir zamanlar o yazıları
yazanın ben olduğuna bile inanasım gelmiyor artık.
Kendimden
o kadar çok uzaklaştım ki... Oysa büyüyebilmek için ne kadar da çırpınmıştım. Yol
alabilmek için ne kadar çok şeyle savaştım. En çok da kendimle.
Ama
biliyor musun? Yoruldum. Gerçekten çok yoruldum. Sürekli savaşmaktan, sürekli
bir şeyleri tırmalamaktan. O yüzden sessizce uzaklaşmayı seçtim son kez. Daha fazla
gücüm kalmamıştı ki...
Yapmak
istediğim çok şey var. Okumak istediğim çok kitap, görmek istediğim çok yer
var. Sabır ve güç diliyorum senden. Şimdi içimdeki o hırsı alevlendirebilmek
için sadece bunlara ihtiyacım var.
Ben
elif oldum. Hep elif gibi oldum.
Vazgeçmeyeceğim.
