Hepiniz doğruluktan, dürüst olmaktan, gerçekçilikten, o müthiş gerçeklerden bahsediyorsunuz. Ama ben gerçeği söylediğimde hemen suratınız asılıyor. Hep dürüst olmamı istiyorsunuz. Ama söylediklerime de tahammül edemiyorsunuz.
Aynayım ben! Yüzünüzde ne görüyorsam onu gösteriyorum sizlere, ne alıyorsam sizden onu veriyorum. Bu yüzden tahammül edemiyorsunuz işte söylediklerime. Çünkü doğru hepsi. Çünkü boyalı hep yüzleriniz. Maskeleri atmaktan bahsediyorsunuz ya sizinkilere baktıkça kahkaha atmak geliyor içimden. Yüzünüze koca bir kahkaha. Tokat olur belki…
Evet, palyaçoları sevmem ben. İşte tam da bu yüzden. Sizi hatırlatıyorlar bana. Onların da yüzleri boyalı, yürekleri yamalı…
…
Seviyorsam sorun olmuyor da sevmiyorsam neden sorun oluyor anlamıyorum hiç. Kimse kimseyi sevmek zorunda değil ki… Ben sizi sevmek zorunda değilim ki… Kimse kimsenin her şeyi olamaz ki…
Açsınız hepiniz! Sevgiye aç insancıklar…
1 yorum:
haklısın..
Yorum Gönder